Een verslag van Riekie:
Eindelijk was er dan toch een datum gevonden voor een matinee, middagvoorstelling op zaterdag, bijna een jaar ná de aanvraag. Door allerlei omstandigheden kwam het er niet eerder van. Ons laatste optreden hier was de generale repetitie voor de reis naar China, dus inmiddels alweer bijna 5 jaar geleden.
De week voor het optreden ben ik naast de uitnodigingen die overal hingen, toch ook maar persoonlijk reclame gaan maken. Ervaringen uit het verleden: publiek dat halverwege pas kwam, of eerder wegging omdat het niet vol te houden was, of omdat personeel met wisseling van de diensten rekening moest houden, met als gevolg een toch wel erg lege zaal zou jammer zijn voor beide kanten. Het leek toch wel geholpen te hebben.
Rond twee uur zat er nog niet zo veel publiek maar een kwartier later was de
zaal goed gevuld! Van de 9 dubbele woningen waren er 3 volledig en verder waren
er ook nog wat bewoners van de andere woningen gekomen om te kijken. Vooral
de sfeer was erg goed.
Bewoners waren erg enthousiast, ze genoten volop van de muziek en alles wat
er te zien en te doen was. Want natuurlijk werden er ook weer publieksdansen
gedaan. Dat was extra leuk en spannend voor menigeen.Maar vooral het meedansen
van mijzelf gaf er voor het publiek een extra tintje aan.
Ook voor mij was dit optreden speciaal. Ik genoot erg van de reacties van de
bewoners die ik zo goed ken. Ook de mensen die zich niet zo duidelijk kunnen
uiten, zag ik genieten, en dat geeft me dan weer zo’n warm gevoel. Door
de afleiding was ik niet altijd even geconcentreerd bezig en heb ik wel wat
foutjes gemaakt, maar het geheel zag er toch goed uit.
Achteraf vind ik het jammer dat ik mijn fototoestel niet bij had. Totaal niet
aan gedacht, want de omkleedruimte, het atelier, mijn werkruimte voor anderhalve
dag per week, lag helemaal bezaaid met kleding, tassen etc. Bij een ander optreden
is dat natuurlijk ook zo, maar nu viel het me pas goed op, omdat anders aan
de tafels bewoners aan het tekenen of schilderen zijn!
En de entourage nodigde nu eens uit om kaarten te kópen in plaats van
te verkopen. Ook wel erg grappig.
De reacties in de week ná het optreden waren hartverwarmend! Vooral
ook het personeel had zo genoten. Van bijna iedereen die erbij was geweest kreeg
ik te horen dat ze het zo leuk hadden gevonden! Juist omdat ook de bewoners
zo hadden genoten.
Verder bleek het repertoire en het niveau mijn collega’s te verrassen!
Vooral een collega uit Afghanistan, die vanaf zijn 12e gedanst heeft totdat
hij zijn land moest verlaten was erg enthousiast! Hij wist niet dat Nederland
ook een eigen traditionele folkloristische (dans)cultuur had, met klederdrachten
etc. Een groot compliment!
Een aantal bewoners kijkt al uit naar de volgende keer want dan willen ze weer
met mij dansen!
Omdat het zo geslaagd was en de afdeling recreatie ons optreden in hun programma
een verrijking vindt (afwisselend, vrolijk, kleurrijk, wervelend, muzikaal verrassend)
zal de volgende keer (volgend jaar ?) waarschijnlijk niet zo lang duren.
Riekie Vos.